ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ
Μυκηναϊκή εποχή
Το 13° αιώνα π.Χ ο Μυκηναϊκός πολιτισμός βρίσκεται στο «ζενίθ» της ακμής του και οι ηγεμόνες του σκέφτονταν να κατακτήσουν την Τροία , ώστε να μην υπάρχει άλλος εμπορικός ανταγωνιστής τους. Σ' αυτό το κάλεσμα του Αγαμέμνονα ( 1193-1184 π.Χ ) ανταποκρίνεται και η Ερμιόνη με τις γύρω περιοχές - Μάσητα, Ασίνη και« Ηιών» - κάτω από την ηγεμονία του ήρωα Διομήδη. Ο Όμηρος δεν αναφέρει τον αριθμό των πλοίων, γεγονός όμως είναι, ότι η Ερμιόνη παρουσιάζεται από τα πρώτα ιστορικά χρόνια, σαν ισχυρή ναυτιλιακή πόλη, που κατόρθωνε να διατηρεί την υπεροχή στην περιοχή.
Αρχαϊκή εποχή
Kατά την περίοδο αυτή αναπτύσσονται οι πόλεις-κράτη. Η Ερμιόνη με τα δύο λιμάνια, τους Αλιείς (Πορτοχέλι) και το Μάσητα ( Κοιλάδα), μαζί με την Τροιζήνα κατέχουν το μονοπώλιο της ναυτικής και εμπορικής κίνησης στο Σαρωνικό.Η Ερμιόνη συνεργάζεται μαζί με το ισχυρό Αργός. Η χρήση του Αργολικού αλφάβητου επικρατεί και η πόλη πυκνοκατοικείται. Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία, καλλιεργούν τα δημητριακά, που μαζί με το λάδι αποτελούν τα βασικά γεωργικά προϊόντα της περιοχής.
Κλασική εποχή (490/480-338 π.Χ)
Η ιστορία της Ερμιόνης την περίοδο αυτή ακολουθεί την πορεία των άλλων γειτονικών πόλεων, της Επιδαύρου και της Τροιζήνας . Στην ναυμαχία του Αρτεμισίου δε φαίνεται να στέλνει πλοία, όμως λίγους μήνες μετά, στη ναυμαχία της Σαλαμίνας, μετέχει με 3 πλοία . Στη μάχη των Πλαταιών το 479 π.Χ η Ερμιόνη στέλνει 600 οπλίτες. Το 435 π.Χ στη ναυμαχία κοντά στη Λευκίμη η Ερμιόνη συμμετέχει με 1 πλοίο. Η κύρια ασχολία των κατοίκων της Ερμιόνης ήταν το ψάρεμα . Επίσης στα ρηχά σημεία του βορινού λιμανιού αλίευαν τις λεγόμενες «πορφύρες» , ένα οστρακοειδές που περιέχει μια χρωστική ουσία, κατάλληλη για την βαφή λινών υφασμάτων σε χρώμα πορφυρό.
Οι Ερμιονείς την περίοδο εκείνη είχαν το μονοπώλιο της επεξεργασίας και εκμετάλλευσης της πορφύρας και για τούτο οι Αλιείς στο (Πόρτο Χέλι) τους παρέδιδαν το εμπόρευμα των οστρακοειδών που αλίευαν στην περιοχή τους . Η πόλη βρισκόταν αυτή την εποχή σε οικονομική άνθιση, λόγω των κερδοφόρων εργαστηρίων της πορφύρας που διέθετε. Ακόμη ψάρευαν και άλλα οστρακοειδή, που ονομάζονταν «κήρυκες» (κηρίριζες ), από τα οποία έβγαζαν κάποια ύλη για να αλοίφουν τα «κηρύκεια». Την εποχή αυτή η Ερμιόνη ακολουθούσε το ισχυρό Αργός.
Κατά την διάρκεια όμως του Πελοποννησιακού πολέμου (431-404 π.Χ) επαναστατεί κατά του Αργούς και συμμαχεί με τους Σπαρτιάτες , ενεργώντας πια σαν αυτοτελής πόλη. Έτσι καθιέρωσε την λατρεία του ιδιαίτερα τιμώμενου στη Λακωνία Υάκινθου και την λατρεία των Διόσκουρων. Το 430 π.Χ οι Αθηναίοι, σύμμαχοι του Αργούς, λεηλάτησαν τις παραθαλάσσιες πόλεις που είχαν συμμαχήσει με την Σπάρτη (Τροιζήνα, Ερμιόνη, Αλιείς) και η Ερμιόνη πληρώνει με καταστροφή τη συμπαράταξη της με τους Σπαρτιάτες.
Η Ερμιόνη ως κράτος αυτοτελές, είχε δικό της νόμισμα την περίοδο αυτή. Αργυρά και χάλκινα τέτοια νομίσματα υπάρχουν σε διάφορα μουσεία.
Μυκηναϊκή εποχή
Το 13° αιώνα π.Χ ο Μυκηναϊκός πολιτισμός βρίσκεται στο «ζενίθ» της ακμής του και οι ηγεμόνες του σκέφτονταν να κατακτήσουν την Τροία , ώστε να μην υπάρχει άλλος εμπορικός ανταγωνιστής τους. Σ' αυτό το κάλεσμα του Αγαμέμνονα ( 1193-1184 π.Χ ) ανταποκρίνεται και η Ερμιόνη με τις γύρω περιοχές - Μάσητα, Ασίνη και« Ηιών» - κάτω από την ηγεμονία του ήρωα Διομήδη. Ο Όμηρος δεν αναφέρει τον αριθμό των πλοίων, γεγονός όμως είναι, ότι η Ερμιόνη παρουσιάζεται από τα πρώτα ιστορικά χρόνια, σαν ισχυρή ναυτιλιακή πόλη, που κατόρθωνε να διατηρεί την υπεροχή στην περιοχή.
Αρχαϊκή εποχή
Kατά την περίοδο αυτή αναπτύσσονται οι πόλεις-κράτη. Η Ερμιόνη με τα δύο λιμάνια, τους Αλιείς (Πορτοχέλι) και το Μάσητα ( Κοιλάδα), μαζί με την Τροιζήνα κατέχουν το μονοπώλιο της ναυτικής και εμπορικής κίνησης στο Σαρωνικό.Η Ερμιόνη συνεργάζεται μαζί με το ισχυρό Αργός. Η χρήση του Αργολικού αλφάβητου επικρατεί και η πόλη πυκνοκατοικείται. Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία, καλλιεργούν τα δημητριακά, που μαζί με το λάδι αποτελούν τα βασικά γεωργικά προϊόντα της περιοχής.
Κλασική εποχή (490/480-338 π.Χ)
Η ιστορία της Ερμιόνης την περίοδο αυτή ακολουθεί την πορεία των άλλων γειτονικών πόλεων, της Επιδαύρου και της Τροιζήνας . Στην ναυμαχία του Αρτεμισίου δε φαίνεται να στέλνει πλοία, όμως λίγους μήνες μετά, στη ναυμαχία της Σαλαμίνας, μετέχει με 3 πλοία . Στη μάχη των Πλαταιών το 479 π.Χ η Ερμιόνη στέλνει 600 οπλίτες. Το 435 π.Χ στη ναυμαχία κοντά στη Λευκίμη η Ερμιόνη συμμετέχει με 1 πλοίο. Η κύρια ασχολία των κατοίκων της Ερμιόνης ήταν το ψάρεμα . Επίσης στα ρηχά σημεία του βορινού λιμανιού αλίευαν τις λεγόμενες «πορφύρες» , ένα οστρακοειδές που περιέχει μια χρωστική ουσία, κατάλληλη για την βαφή λινών υφασμάτων σε χρώμα πορφυρό.
Οι Ερμιονείς την περίοδο εκείνη είχαν το μονοπώλιο της επεξεργασίας και εκμετάλλευσης της πορφύρας και για τούτο οι Αλιείς στο (Πόρτο Χέλι) τους παρέδιδαν το εμπόρευμα των οστρακοειδών που αλίευαν στην περιοχή τους . Η πόλη βρισκόταν αυτή την εποχή σε οικονομική άνθιση, λόγω των κερδοφόρων εργαστηρίων της πορφύρας που διέθετε. Ακόμη ψάρευαν και άλλα οστρακοειδή, που ονομάζονταν «κήρυκες» (κηρίριζες ), από τα οποία έβγαζαν κάποια ύλη για να αλοίφουν τα «κηρύκεια». Την εποχή αυτή η Ερμιόνη ακολουθούσε το ισχυρό Αργός.
Κατά την διάρκεια όμως του Πελοποννησιακού πολέμου (431-404 π.Χ) επαναστατεί κατά του Αργούς και συμμαχεί με τους Σπαρτιάτες , ενεργώντας πια σαν αυτοτελής πόλη. Έτσι καθιέρωσε την λατρεία του ιδιαίτερα τιμώμενου στη Λακωνία Υάκινθου και την λατρεία των Διόσκουρων. Το 430 π.Χ οι Αθηναίοι, σύμμαχοι του Αργούς, λεηλάτησαν τις παραθαλάσσιες πόλεις που είχαν συμμαχήσει με την Σπάρτη (Τροιζήνα, Ερμιόνη, Αλιείς) και η Ερμιόνη πληρώνει με καταστροφή τη συμπαράταξη της με τους Σπαρτιάτες.
Η Ερμιόνη ως κράτος αυτοτελές, είχε δικό της νόμισμα την περίοδο αυτή. Αργυρά και χάλκινα τέτοια νομίσματα υπάρχουν σε διάφορα μουσεία.
